ورود آندرا آنیلی به عرصه ریاست باشگاه تغییرات گسترده ای در همه سطوح به همراه آورد. اولین اقدام او بازسازی هئیت مدیره بود. جوزپه ماروتا برای نظارت بر دپارتمان ورزشی و نقش مدیریت اجرایی تیم انتخاب شد. پس از فصل نقل و انتقالات، یوونتوس کاملا آماده بود تا دوباره به عنوان یک نیروی فوق العاده به سری آ باز گردد. آنتونیو کونته برای پذیرفتن نقش سرمربی گری در بیانکونری محبوبش که سیزده سال با موفقیت به عنوان بازیکن با آن سپری کرده بود وارد میدان شد. او دوران تصدی خود را با تقویت تیم از طریق چندین انتقال مهم تابستانی آغاز کرد که لیست آنها شامل لیختشتاینر، ووچینیچ، ویدال و از همه مهم تر آندره آ پیرلو بود. با وجود نقل و انتقالات تاثیرگذار، میلان به عنوان مدافع عنوان قهرمانی همچنان به عنوان اولین شانس قهرمانی مطرح بود. اما تغییر بزرگی ایجاد شد و آن افتتاح ورزشگاه جدید ۴۱ هزار نفری یوونتوس بود که جایگاه روسونری را با چالش روبرو کرد.

و این خود آغاز یک حرکت بود. کونته تصمیم گرفت تیمی جنگنده و در عین حال صاحب سبک را شکل دهد که همزمان با ارائه فوتبال زیبا نتایج موفقیت آمیزی نیز بگیرد. یوونتوس به عنوان یک تیم مهار نشدنی لیگ را بدون باخت به پایان رساند و سی امین اسکودتوی خود را به ارمغان آورد. این یک خداحافظی شکوهمند برای کاپیتان دل پیرو و عملکرد درخشان او به عنوان بازیکن در جمع بیانکونری بود. اقدام موفق دیگری که باشگاه این بار بیرون از زمین انجام داد، افتتاح موزه یوونتوس بود که ۱۱۵ سال تاریخچه درخشان را به نمایش گذاشت تا در عین بازسازی پیروزی های پیشین در ذهن هواداران، آنها را به تماشای آینده هیجان آمیز یوونتوس را دعوت کند. این آینده زمانی روشن تر به نظر رسید که باشگاه اقدام برای برنامه آموزش بخش جوانان را آغاز کرد و این موضوع عزم بیانکونری برای ترکیب وجهه ورزشی و آموزشی را در باشگاه نشان داد.

مردان کنته همچنین به فینال کوپا ایتالیا راه پیدا کردند، اما نتوانستند جام را از آن خود کنند. اگرچه تیم توانست حدود دو ماه بعد و در بازی سوپرجام انتقام سختی از ناپولی بگیرد و فاتح سوپرجام ایتالیا باشد. اولین پیروزی فصل بعد نشان دهنده عزم جزم یوونتوس در فصل ۲۰۱۲/ ۲۰۱۳ و امید برای دفاع از عنوان قهرمانی و همچنین حضور موفق در جام باشگاه های اروپا بود. اولین پیروزی آغاز مسیری برای موفقیت های بیانکونری بود چرا که آنها توانستند در جمع تیم های برتر اروپا به یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان راه پیدا کنند و اسکودتوی دیگری را نیز به نام خود ثبت کنند. قهرمانی ای که سه بازی مانده به پایان فصل و در نتیجه عملکرد موفق یوونتوس از آغاز تا انتهای فصل به دست آمد.

آغاز فصل بعد همزمان با یک پیروزی دیگر همرا بود. چراکه یوونتوس توانست برای ششمین بار با کسب نتیجه ۴-۰ در مقابل لاتزیو قهرمان سوپرجام ایتالیا شود. آنها روند این پیروزی را ادامه دادند و به نتایج فوق العاده ای در سری آ دست یافتند. در حالی که آ. اس رم در آغاز فصل در صدر جدول حاضر بود، یوونتوس به سرعت توانست به طرز شگفت انگیزی صدر را از تیم پایتخت برباید و و با کسب ۱۰۲ امتیاز سومین اسکودتوی پیاپی را به نام خود ثبت کند. این دومین باری بود که توانست به چنین دستاورد شکوهمندی پس از دوران کویینکونییو( دوران طلای پنج سال قهرمانی متوالی) دست یابد.

تابستان بعدی ماسیملیانو آلگری جایگزین آنتونیو کنته شد، اما این تغییر بر روند پیروزهای تیم تاثیرگذار نبود. موفقیت تیم در سری آ با عملکرد شگفت انگیز در کوپا ایتالیا و جام باشگاه های اروپا همرا شد و یوونتوس توانست به فینال هر دو تورنومنت راه یابد و لحظاتی به یاد ماندنی خلق کند. در کوپا ایتالیا یووه عملکرد دیدنی در مقابل فیورنتینا در نیمه نهایی به نمایش گذاشت تا بتواند دهمین جام حذفی را با شکست لاتزیو در دقایق وقت اضافه به خانه ببرد.

در لیگ قهرمانان اروپا نیز تلاش های آلگری در مقابل تیم های بورسیو دورتموند، موناکو و رئال مادرید جادویی عمل کرد تا یوونتوس بتواند به فینال راه پیدا کند؛ اگرچه بارسلونا توانست جام را از آن خود کند. در ایتالیا بیانکونری به سلطه خود بر سری آ ادامه داد و با فاصله ۱۷ امتیازی از تیم دوم(آ. اس رم) توانست به چهارمین قهرمانی پیاپی دست یابد و خود را برای فصل بعدی و یک تاریخ سازی دیگر آماده کند.